Usprawnianie maksymalnie możliwie

Twój GEST pomoże sfinansować najcenniejszy DAR - ZDROWIE

Czym są metody rehabilitacyjne Vojty i NDT Bobath?

Postaramy się opowiedzieć jak najbardziej zrozumiale.

Hania, Gabryś i Kinga, każde z nich raz w tygodniu wkłada wiele wysiłku, żeby być sprawniejszym. Każde z nich ma inne schorzenie, inne dysfunkcje i codzienne problemy ale korzystają z tych samych terapii metodą Vojty i NDT Bobath, które przynoszą im ulgę, większą sprawność i samodzielność. Poza pracą z terapeutą w placówce, muszą ćwiczyć codziennie w domu.

Metoda Vojty to stymulacja mająca na celu uruchomienie właściwej matrycy ruchu, którą każdy człowiek ma zaprogramowaną według genetycznego schematu. Pojawiająca się przeszkoda w ośrodkowym układzie nerwowym powoduje, że człowiek nie może czerpać informacji z programu rozwoju ruchowego i rozwoju mechanizmów kontroli postawy, które są tam zakodowane. Rozwój dziecka następuje wraz ze zwiększającym się zainteresowaniem światem i rozwojem bodźców wzrokowych. Chęć poznania otoczenia u osób z nieprawidłowym napięciem mięśniowym i przetrwałe odruchy prymitywne powodują, że zaczyna posługiwać się on zastępczymi wzorcami ruchowymi tzw. patologicznymi. Metoda Vojty daje możliwość aktywizacji pracy mięśni rotujących kręgosłup, które leżą głęboko i bodźce powierzchowne do nich nie docierają. Aby osiągnąć prawidłową postawę ciała, właściwy wyprost wszystkich odcinków kręgosłupa, należy zmusić do pracy najgłębszą warstwę mięśni krótkich rotatorów kręgów. Co to oznacza? To, że jeśli te mięśnie nie są używane, w krótkim czasie zostaną zastąpione tkanką łączną, która nie pozwoli utrzymać kręgosłupa we właściwym wyproście. Celem terapii jest osiągnięcie wzorców ruchowych w najbardziej prawidłowym kształcie, wówczas dziecko ma możliwość wykonać ruch, którego samo nie byłby w stanie zrobić, co pozwala mu odczuwać i poznawać własne ciało, gromadzić nowe doświadczenia ruchowe. Wielokrotne powtarzanie ćwiczeń prowadzi do stymulacji ośrodkowego układu nerwowego. Aktywizowanie podczas terapii umożliwia wykorzystanie stymulacji w motoryce, a tym samym przyczynia się do większej sprawności fizycznej dziecka.

Metoda NDT-Bobath. Podstawowym założeniem tej terapii jest przygotowanie pacjenta do możliwie samodzielnego funkcjonowania. Metoda NDT-Bobath nie zawiera żadnych gotowych zestawów ćwiczeń. Cała strategia postępowania usprawniającego oparta jest na wnikliwej analizie problemu klinicznego, precyzyjnej ocenie zarówno rozwoju psychomotorycznego, jak i potencjału rehabilitacyjnego. Celem terapii jest optymalizacja podstawowych funkcji życiowych poprzez poprawę kontroli posturalnej i torowanie ruchów selektywnych oraz regulację napięcia mięśniowego. Hmm…. To chyba mało zrozumiałe, spróbujmy inaczej. Terapia NDT-Bobath jest prowadzona przede wszystkim po to, aby pomóc naszym podopiecznym przystosować się do funkcjonowania w codziennym otoczeniu. Podstawą stosowania tej metody jest doskonała znajomość rozwoju neurofizjologicznego człowieka. Dziecko z jakąkolwiek niesprawnością ruchową nieprawidłowo czuje własne ciało, i nieprawidłowo wykonuje poszczególne ruchy, co jest przyczyną jego dalszego, nieprawidłowego rozwoju. Terapeuta prowadzi rehabilitację w taki sposób, aby poprzez ćwiczenia i codzienne funkcjonowanie eliminować złe wzorce ruchowe, a utrwalać te dobre. Ćwiczy całe ciało, umiejętnie kierując ruchami, zapewnia ich właściwy kierunek, ułatwia osiągnięcie stabilizacji kończyn w podporach, zachowanie pozycji. W ten sposób dostarcza uczestnikom terapii odpowiednich bodźców czuciowych i doznań ruchowych. Tempo i rytm ćwiczeń zawsze dobierane są indywidualnie, bo nie mogą być dla naszych podopiecznych zbyt męczące. Terapia przebiega w sposób zaplanowany, zadaniowy, przyjemny dla jej uczestników, ukierunkowany na ich satysfakcję z rezultatów terapii, co następnie przekłada się na możliwości ich uczestnictwa w życiu codziennym. W obu prezentowanych metodach bardzo ważną rolę pełnią rodzice i opiekunowie pacjenta. Są oni pełnoprawnymi członkami zespołu terapeutycznego i bez ich aktywnego włączenia się w proces usprawniania nie byłoby możliwe osiągnięcie dobrych wyników terapii.